مدیریت دارایی



سهامداران در خصوص توانایی پایداری دارایی شان، جدی می شوند! 

بیشتر رهبران شرکت ها می دانند که کسب و کارها، نقشی کلیدی در مواجهه با چالش های حیاتی ای مانند تغییرات اقلیمی به عهده دارند. با این حال، بیشتر آنها اعتقاد دارند که دنبال کردن یک دستورکار پایداری(Sustainability agenda)، برخلاف خواسته سهامداران آنها است. از این رو، با این که برخی از روسای شرکت های بزرگ سرمایه گذاری می گویند که آنها به حوزه پایداری اهمیت می دهند؛ اما در عمل، سرمایه گذاران، مدیران پرتفوی(سبدهای سرمایه گذاری) وتحلیل گران، به ندرت مدیران ارشد شرکت ها را درگیر مسائل "زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی(ESG)"، می کنند. احساس رهبران کسب و کارها این است که مسائل ESG هنوز میان جامعه سرمایه گذاری یک موضوع قابل توجه نشده است. 

اما این برداشت در حال منسوخ شدن است. ما* اخیراً با 70 مدیر ارشد از 43 نهاد سرمایه گذاری بین المللی مصاحبه کرده ایم، از جمله 3مدیر بزرگ دارایی جهان(Black Rock, Vanguard, State Street)، و دارندگان دارایی های بزرگ مثل ساختار بازنشستگی کارمندان عمومی کالیفرنیا(CalPERS)، ساختار بازنشستگی معلمان ایالت کالیفرنیا(CalSTRS) و صندوق های بازنشستگی دولتی ژاپن، سوئد و هلند. ما تلاش تحقیقاتی دیگری را نمی شناسیم که بسیاری از رهبران ارشد تعداد قابل توجهی از بزرگترین شرکت های سرمایه گذاری را درگیر خود کرده باشد. ما هم چنین دریافتیم که ESG از منظر بین المللی تقریبا در راس موارد مورد توجه این مدیران است. 

البته، سرمایه گذاران برای چندین دهه نگرانی های حوزه پایداری را ابراز کرده اند. اما تا همین اواخر آنها به اظهارات خود جامه عمل نپوشانده اند. بیشتر رهبران سرمایه گذاری شرکت کننده در مطالعه ما، مراحل معناداری که شرکت هایشان برای ادغام ضوابط سرمایه گذاری هایشان با مسائل پایداری اتخاذ کردند، را شرح دادند. برای ما واضح بود که که رهبران شرکت ها به زودی از سوی سهامداران برای عملکرد ESG مورد پرسش قرار خواهند گرفت، اگر قبلا این کار را نکرده باشند. 

سیروس تاراپوروالا، رئیس و مدیرعامل جهانی مشاوران StateStreet به ما گفت مسائل ESG برای ما به عنوان سرمایه گذاران بلندمدت بسیار مهم تر شده است؛ بیانی که در بسیاری از مصاحبه های دیگر نیز مشابه آن مشاهده شد. ما به دنبال تحلیل مسائل مادی مانند ریسک اقلیمی، کیفیت هیئت مدیره یا امنیت سایبری به لحاظ چگونگی اثر مثبت یا منفی آن ها بر ارزش مالی، هستیم. این رویکرد یکپارچه ای است که ما به طور فزاینده ای برای تمام سرمایه گذاری های مان به کار می گیریم. 

آمار از این دیدگاه که بازار سرمایه در میان یک تغییر عمیق هستند، پشتیبانی می کند. در سال 2006، زمانی که از "اصول مورد حمایت سازمان ملل برای سرمایه گذاری مسئولانه (PRI)" رونمایی شد، 63 شرکت سرمایه گذاری (اعم از صاحبان دارایی، مدیران دارایی و ارائه دهندگان خدمات) با 6.5 تریلیون دلار "دارایی تحت مدیریت (AUM)"، توافقنامه ای را برای در نظر گرفتن مسائل ESG در تصمیمات سرمایه گذاری شان؛ امضا کردند. تا آوریل 20، امضاء کنندگان توافقنامه به عدد 1715 مورد رسیده، که نشان دهنده دارایی تحت مدیریت 81.7 تریلیون دلار بود. 

طبق نظرسنجی جهانی FTSE Russell در سال 20، بیش از نیمی از دارندگان بین المللی دارایی ها، در حال حاضر ملاحظات ESG را در استراتژی سرمایه گذاری شان پیاده سازی می نمایند و یا حداقل آنها را مورد محاسبه قرار می دهند. 

اما هنوز به نظر می رسد بسیاری از مدیران از این واقعیت جدید بی اطلاع هستند. یک نظرسنجی از بانک آمریکا-مریل لینچ، نشان داد مدیران اجرایی ایالات متحده درصد سهام شرکت هایشان که در دست شرکت های است که از استراتژی های سرمایه گذاری پایدار استفاده می کنند را، دست کم گرفتند. میانگین تخمین آنها تنها 5% بود، در حالی که نرخ واقعی بیشتر به 25% نزدیک بود. 

----------------------------------------

سرمایه گذاری پایدار چیست؟ 

سرمایه گذاری پایدار شامل گروهی از استراتژی ها است که می توانند به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار گیرند. در ادامه به 7 مورد رایج از آنها اشاره می کنیم. 

  • غربالگری منفی / استثنایی (عدم انتخاب شرکت هایی که از سوی صنایع و یا کشورها(مردم) ناشایست تلقی می شوند)
  • غربالگری مبتنی بر هنجارها (عدم انتخاب شرکت هایی که برخی از هنجارها، مثل 10 قاعده پیمان جهانی ملل متحد را نقض می کنند)
  • غربالگری مثبت / بهترین در هر عرصه (انتخاب شرکت هایی با عملکرد خصوصا قوی در ESG)
  • سرمایه گذاری با مضمون پایداری (مانند صندوق های سرمایه گذاری ای که در موضوعات خاصی مثل دسترسی به آب سالم یا انرژی های تجدید پذیر سرمایه گذاری می کنند)
  • یکپارچگی ESG (در نظر گرفتن عوامل ESG در تحلیل های بنیادی(fundamental)) 
  • مالکیت فعال (تعامل عمیق میان شرکت های سبد دارایی)
  • سرمایه گذاری موثر (انتخاب شرکت هایی که در عین بازدهی مناسب در بازار، اثر مثبتی نیر در حوزه ESG دارند)

یک مثال قابل توجه برای سرمایه گذاری پایدار، استراتژی تدوین شده توسط مدیر عامل سابق AP4 (مَتس اندرسون)، استاد دانشگاه کلمبیا (پاتریک بولتون) و همکار پوشش مشتریان نهادی شرکت مدیریت دارایی Amundi (فردریک ساماما) است که سرمایه گذاران غیرفعال بلندمدت را قادر می سازد تا بدون پرداخت سود از ریسک های آب و هوایی پیشگیری نمایند. این استراتژی مبتنی بر ایجاد سبد سهام از شرکت هایی است که 50% آلودگی کربنی کمتری از الگوها دارند و 50% احتمال کمتری وجود دارد در معرض دارایی های متروک قرار گیرند (مانند دارایی های سوخت فسیلی که در نتیجه مقررات، کاهش تقاضا یا سایر عوامل، ناکارآمد و یا منسوخ شده اند).

این مدل که در مقاله پوشش ریسک آب و هوایی(Hedging Climate Risk)، مجله تحلیل گران مالی چاپ شده است، توسط CalSTRS، AP4، صندوق بازنشستگی مشترک ایالت نیویورک، صندوق پاداش نیوزیلند و بسیاری دیگر استفاده شده است. امروز حدود 50 میلیارد دلار دارایی با استفاده از این استراتژی مدیریت می شود.

----------------------------------------

اولین قدمی که رهبران شرکت ها می توانند برای آماده سازی این تغییر تمرکز بردارند، به رسمیت شناختن نیروهای محرک آن است. زمانی که آنها بدانند در حال حاضر چرا سرمایه گذاران به مسائل ESG اهمیت می دهند، می توانند در سازمان های خود تغییراتی ایجاد نمایند تا منافع بلندمدت سهامداران را به حداکثر برسانند. در ادامه (پست بعدی) به این مهم خواهیم پرداخت. 


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

فروشگاه گلدفیش آکواریوم و گوپی سنتر اصفهان فیلم ایرانی و خارجی رایگان با همه نوع کیفیت نمونه سوالات استخدامی (حقوق) شرکت های خصوصی و دانش بنیان - آپدیت سال جدید دانلودرایگان نمونه سوالات متعادل سازی چهره زنانه شرکت آژمان دیزاین گروه صنعتی نوین لاستیک تعمیر جک پارکینگ غرب تهران :: 09121062739 لایت باکس عکاسی پرتابل cosmeticshop